دارونامه
|
• موارد مصرف |
دیپیریدامول به عنوان داروی کمکی همراه با داروهای ضد انعقاد خوراکی برای پیشگیری از ترومبو آمبولی پس از جراحی دریچه های قلب مصرف می‌شود. دیپیریدامول از راه وریدی فقط به عنوان داروی کمک تشخیصی در تصویربرداری از پرفیوژن عضله قلب، برای تشخیص نقص پرفوزیون همراه با بیماری شریان کرونر مصرف می‌شود. |
|
• مکانیسم اثر |
دی پیریدامول ممکن است غلظت آدنوزین درون‌زاد (گشاد کننده عروق کرونر و مهار کننده تجمع پلاکتی) و AMP حلقوی را افزایش دهد. علاوه بر این، دیپیریدامول غلظت AMP حلقوی درون پلاکتی را از طریق افزایش تحریک فعالیت آدنیلات سیکلاز و مهار آنزیم فسفو دی استراز بالا می‌برد. |
|
• فارماکوکینتیک |
جذب دی پیریدامول آهسته و متغیر است. فراهمی زیستی این دارو 27-66 درصد است. پیوند آن به پروتیئن بسیار زیاد است (99 ـ 91 درصد). متابولیسم دارو کبدی است. نیمه عمر دفع آن از راه خواکی 12 ـ 10 ساعت و از راه وریدی 15 ـ 10 ساعت است. زمان لازم برای رسیدن به اوج غلظت پلاسمایی، از راه خوراکی 3 ـ 1 ساعت و از راه وریدی 2 دقیقه پس از اتمام یک انفوزیون 4 دقیقه‌ای است. دفع این دارو عمدتا از طریق صفرا است (تا 20 درصد ممکن است گردش مجدد روده‌ای ـ کبدی داشته باشد). |
|
• موارد منع مصرف |
- |
|
• هشدارها |
1 ـ این دارو در موارد زیر باید با احتیاط مصرف شود: انفارکتوس اخیر قلب، آنژین قلبی که وضعیت آن به سرعت تشدید می‌شود، تنگی آئورت، میگرن (ممکن است سبب تشدید میگرن شود) و کمی فشار خون. 2 ـ مصرف این دارو از راه تزریق وریدی برای تشخیص وضعیت پرفیوژن قلب، در بیماران مبتلا به آسم یا سابقه ابتلای به آن باید با احتیاط صورت گیرد. |
|
• عوارض جانبی |
تهوع، اسهال، سردرد، سرگیجه، درد عضلانی و کمی فشار خون با مصرف این دارو گزارش شده است. همچنین درد قفسه سینه، تغییرات فشار خون، تاکی کاردی و یا آریتمی با تزریق این دارو مشاهده شده است. همچنین، مصرف این دارو بندرت ممکن است باعث تشدید علائم بیماری عروق کرونر شود. |
|
• تداخل های دارویی |
با مصرف همزمان داروهای ضد انعقاد خوراکی یا هپارین با دیپیریدامول، به علت مهار تجمع پلاکتی ناشی از این دارو، خطر بروز خونریزی ممکن است افزایش یابد. مصرف همزمان دیپیریدامول با سایر داروهای مهار کننده تجمع پلاکتی، بویژه سالیسیلات ها و اسید استیل سالیسیلیک ممکن است خطر بروز خونریزی شدید ناشی از اثرات اضافی مهار تجمع پلاکتی را افزایش دهد. مصرف همزمان دیپیریدامول با داروهای ترومبولیتیک (استرپتوکیناز و اوروکیناز) به علت افزایش خطر بروز خونریزی شدید ناشی از مهار تجمع پلاکتی توسط دیپیریدامول توصیه نمی‌شود. |
|
• نکات قابل توصیه |
1 ـ دارو باید در فواصل زمانی یکسان مصرف شود. 2 ـ از مصرف اسید استیل سالیسیلیک همراه با این دارو، مگر با تجویز پزشک، باید خوداری شود. 3 ـ هنگام برخاستن از حالت خوابیده یا نشسته باید احتیاط نمود. 4 ـ به منظور افزایش جذب، بهتر است دارو همراه با آب، حداقل یک ساعت قبل یا دو ساعت بعد از غذا مصرف شود. در صورت بروز تحریک گوارشی، دارو باید همراه با شیر یا غذا مصرف شود. |
|
• مقدار مصرف |
خوراکی: بزرگسالان: به عنوان مهار کننده تجمع پلاکتی برای پیشگیری از ترومبو آمبولی پس از جراحی دریچه‌های قلب 100 ـ 75 میلی‌گرم 4 بار در روز همراه با یک داروی ضد انعقاد مصرف می‌شود. در صورت‌مصرف g/day 1 اسید استیل سالیسیلیک مقدار mg/day 10 از دیپیریدامول کافی است. تزریقی: بزرگسالان: به عنوان داروی کمک تشخیصی mg/kg 0/57 با سرعت mg/kg/min 0/142 برای 4 دقیقه انفوزیون وریدی می‌شود. کودکان: 60 میلی‌گرم از دارو مصرف می‌شود. |
|
• اشکال دارویی |
Coated Tablet: 25 mg, 75 mg Injection : 10 mg/2ml |
موارد مصرف: پروتامين بعنوان درمان درمواردي كه هپارين با مقادير بيش از حدمصرف گردد و منجر به خونريزي شود،بكار مي‌رود. اين دارو همچنين متعاقب‌جراحي قلب يا شريان يا انجام دياليز، براي‌خنثي نمودن اثر هپاين مصرف مي‌شود.
مكانيسم اثر: پروتامين با هپارين تركيب‌مي‌شود و يك كمپلكس پايدار ايجاد مي‌كندو در نتيجه هپارين بي‌اثر مي‌گردد.
فارماكوكينتيك: اثر پروتامين طي 30 ثانيه تايك دقيقه شروع مي‌شود و تا دو ساعت‌طول مي‌كشد. طول مدت اثر پروتامين به‌دماي بدن بستگي دارد.
عوارض جانبي: عوارض شايع عبارتندازبرافروختگي، ضربان آهسته و غيرعادي قلب، اشكال در تنفس، كاهش غيرعادي و ناگهاني فشار خون.
نكات قابل توصيه: پروتامين با بعضي ازآنتي‌بيوتيك‌هاي تزريقي، از جمله‌سفالوسپورين‌ها و پني‌سيلين‌هاناسازگاري دارد.
مقدار مصرف: در صورت مصرف طي 15دقيقه پس از مصرف هپارين يك ميلي‌گرم‌پروتامين براي خنثي نمودن 100 واحدهپارين سديم بصورت تزريق وريدي‌كفايت مي‌كند، يا اينكه مقدار مصرف آن‌برحسب نتايج آزمون انعقادي خون تعيين‌مي‌گردد.
اشكال دارويي:
Injection : 10000 UAH/10ml
UROKINASE STREPTOKINASE
داروهاي ترومبوليتيك سيستم‌فيبرينوليتيك درون زاد را فعال نموده وپلاسمينوژن را به پلاسمين تبديل مي‌نمايند.پلاسمين آنزيمي است كه سبب تجزيه‌لخته‌هاي فيبريني و فيبرينوژن و سايرپروتئين‌هاي پلاسما مانند پيش‌سازهاي‌فاكتورهاي V و VIIIمي‌شود. اوروكينازبطور مستقيم سبب شكسته شدن پيوندپپتيدي مي‌شود، درحاليكه استرپتوكينازبطور غيرمستقيم اثر نموده و از طريق‌تركيب با پلاسمنيوژن و تشكيل كمپلكس‌استرپتوكيناز ـ پلاسمينوژن (كه در نهايت به‌كمپلكس استرپتوكيناز ـ پلاسمين تبديل‌مي‌شود) تشكيل پلاسمين را افزايش مي‌دهد.اين دو كمپلكس باقيمانده پلاسمينوژن را به‌پلاسمين تبديل مي‌كنند.
موارد مصرف:استرپتوكيناز در درمان‌ترومبوز وريدهاي عمقي، آمبولي ريوي،ترومبو آمبولي حاد شرياني، شانتهايشرياني ـ وريدي حاوي لخته و انفاركتوس‌حاد قلبي مصرف مي‌شود.
فارماكوكينتيك: نيمه عمر استوپتوكيناز پس‌از تزريق وريدي 1/5 ميليون واحد بيش ازيكساعت است. نيمه عمر كمپلكسهاي فعال‌كننده 23 دقيقه است. زمان لازم براي‌رسيدن به اوج اثر برقراري مجددپرفورزيون عضله قلب، 20 دقيقه تا2 ساعت(متوسط 45 دقيقه) پس از شروع درمان‌وريدي است. اثر دارو چند ساعت پس ازقطع مصرف از بين مي‌رود. طي 4 ساعت‌پس از قطع درمان، زمان ترومبين معمولا به‌كمتر از دو برابر ميزان طبيعي خود مي‌رسد.با وجود اين، زمان پروترومبين بندرت‌ممكن است براي مدت 24ـ12 ساعت پس ازتوقف درمان همچنان طولاني باشد.
موارد منع مصرف: استرپتوكيناز در مواردزير نبايد مصرف شود:
آنوريسم شكافنده يا موارد مشكوك به آن،خونريزي فعال، تومور مغزي، صدمات‌عروق مغزي يا سابقه آن، جراحي اعصاب‌درون جمجمه‌اي يا داخل نخاعي طي دوماه قبل از شروع درمان، جراحي اخيرقفسه سينه، ضربه اخير به سيستم اعصاب‌مركزي، زيادي شديد و غير قابل كنترل‌فشار خون و واكنش‌هاي آلرژيك شديد ياآنافيلاكسي به استرپتوكيناز، نقص‌انعقادي، اغماء، وجود نشانه‌هاي اخيرقرحه گوارشي، خونريزي شديد واژن،التهاب حاد لوزالمعده و عيب شديد كار كبد.
هشدارها: 1 ـ اين دارو در موارد زير بايد بااحتياط مصرف شود:
وجود هر گونه نقص انعقاد خون اوليه ياثانويه، زايمان طي ده روز قبل از شروع‌درمان، آندوكارديت باكتريايي تحت حاد،خونريزي شديد مجراي گوارش طي 10 روزقبل از شروع درمان، جراحي اعصاب طي 2ماه قبل از شروع درمان، بيوپسي اعضاءطي 10 روز قبل از شروع درمان، سوراخ‌شدن عروق خوني طي 10 روز قبل از شروع‌درمان، هرگونه جراحي بزرگ غير ازجراحي اعصاب يا قفسه سينه طي 10 روزقبل از شروع درمان و ضربه شديد و اخير،تنگي دريچه ميترال همره با فيبريلاسيون‌دهليزي يا ساير نشانه‌هاي ترومبوزاحتمالي در نيمه چپ قلب، رتينوپاتي‌ديابتيك، درمان با استريتو كيناز طي 5 روزتا 6 ماه قبل از شروع مجدد درمان.
2 ـ در صورت بروز خونريزي شديد،مصرف دارو بايد قطع شود و در صورت‌نياز فاكتورهاي انعقادي و داروهاي ضدانحلال فيبرين (آپروتينين يا اسيدترانكساميك) نيز تجويز شود.
3 ـ درمان با داروهاي ترومبوليتيك براي‌موارد مصرف غير از ترومبوز شريان‌كرونر حاد فقط بايد در بيمارستانهايي كه‌داراي تجهيزات و پرسنل تعليم ديده براي‌انجام اقدامات و آزمونهاي تشخيصي‌توصيه شده هستند، صورت گيرد.
4 ـ توصيه مي‌شود هنگام تزريق‌استرپتوكيناز، وسايل و داروهايي ماننداپي‌نفرين، آدرنو كروتيكوئيدها وضدهيستامين‌ها براي درمان آنافيلاكسي‌در دسترس باشند.
5 ـ در طول درمان با اين دارو بيمار بايدكاملا بستري و تحت نظر باشد.
عوارض جانبي: عوارض جانبي اين داروعمدتا تهوع و استفراغ و خونريزي است. دردپشت نيز با مصرف اين دارو گزارش شده‌است. خونريزي معمولا به محل تزريق‌محدود مي‌شود. با وجود اين، خونريزي‌درون مغز يا از ساير محل‌ها نيز ممكن است‌بروز نمايد. استرپتوكيناز ممكن است سبب‌بروز واكنش‌هاي آلرژيك شود.
تداخل‌هاي داروئي: مصرف همزمان‌داروهاي ضد انعقاد خوراكي يا هپارين بااسترپتوكيناز، به علت افزايش خطرخونريزي بطور كلي توصيه نمي‌شود. درصورت مصرف همزمان داروهاي ضدانحلال فيبرين، مانند اسيد ترانكساميك وآپروتينين با استرپتوكيناز، اثرترومبوليتيك اين دارو و اثر ضد انحلال‌فيبرين از بين مي‌رود. مصرف داروهاي‌ضد درد و ضد التهاب غير استروئيدي،بخصوص ايندومتاسين و اسيد استيل‌ساليسيليك همزمان با استرپتوكيناز،ممكن است سبب افزايش خطر بروزخونريزي شديد شود.
نكات قابل توصيه: 1 ـ تكميل دوره درمان‌همراه با استراحت كامل و رعايت كليه‌دستورات پزشك به منظور به حداقل‌رساندن خونريزي ضروري است.
2 ـ تهيه و رقيق كردن محلول تزريقي‌استرپتوكيناز، بايد براساس توصيه‌هاي‌كارخانه سازنده صورت گيرد.
3 ـ در طول درمان با اين دارو بايد از هرگونه اقدام غير ضروري براي بيمارخودداري كرد.
مقدار مصرف: در درمان ترومبوز ياآمبولي شرياني، ترومبوز وريدهاي عمقي‌يا آمبولي ريوي، 250/000 واحد به عنوان‌مقدار مصرف حمله‌اي طي 30 دقيقه تزريق‌مي‌شود و سپس 100/000IU/hr بصورت‌انفوزيون مداوم براي 72 ـ 24 ساعت‌مصرف مي‌گردد. در ترومبوز شريان‌كرونر، از راه وريدي 1/500/000 واحدطي يكساعت و از راه داخل شرياني (ازطريق كانتر) ابتدا 20/000 واحد و سپس2000IU/min به مدت يكساعت تزريق‌مي‌شود.
اشكال دارويي:
For Injection : 250,000 IU, 750,000 IU
موارد مصرف: اوروكيناز در شانتهايشرياني ـ وريدي لخته‌اي و كانولهاي‌وريدي، ترومبوليز در چشم، ترومبوزوريدهاي عمقي، آمبولي ريوي و انسدادعروق محيطي مصرف مي‌شود.
فارماكوكينتيك: نيمه عمر اوروكيناز تا 20دقيقه است. زمان لازم براي رسيدن به اوج‌اثر برقراري مجدد پرفوزيون عضله قلب،20 دقيقه تا 2 ساعت (متوسط 45 دقيقه)پس از شروع درمان وريدي است. اثر داروچند ساعت پس از قطع مصرف از بين‌مي‌رود. طي 4 ساعت پس از قطع درمان،زمان ترومبين معمولا به كمتر از دو برابرميزان طبيعي خود مي‌رسد. با وجود اين،زمان پروترومبين، بندرت ممكن است‌براي مدت 24 ـ 12 ساعت پس از توقف‌درمان همچنان طولاني باشد.
موارد منع مصرف: اوروكيناز در مواردزير نبايد مصرف شود:
آنوريسم شكافنده يا موارد مشكوك به آن،خونريزي فعال، تومور مغزي، صدمات‌عروق مغزي يا سابقه آن، جراحي اعصاب‌درون جمجمه‌اي يا داخل نخاعي طي دوماه قبل از شروع درمان، جراحي اخيرقفسه سينه، ضربه اخير به سيستم اعصاب‌مركزي، زيادي شديد و غير قابل كنترل‌فشار خون و واكنش‌هاي آلرژيك شديد ياآنافيلاكسي به اوروكيناز، نقص انعقادي،اغماء، وجود نشانه‌هاي اخير قرحه‌گوارشي، خونريزي شديد واژن، التهاب‌حاد لوزالمعده و عيب شديد كار كبد.
هشدارها: 1 ـ اين دارو در موارد زير بايد بااحتياط مصرف شود:
وجود هر گونه نقص انعقاد خون اوليه ياثانويه، زايمان طي ده روز قبل از شروع‌درمان، آندوكارديت باكتريايي تحت حاد،خونريزي شديد مجراي گوارش طي 10 روزقبل از شروع درمان، جراحي اعصاب طي 2ماه قبل از شروع درمان، بيوپسي اعضاءطي 10 روز قبل از شروع درمان، سوراخ‌شدن عروق خوني طي 10 روز قبل از شروع‌درمان، هرگونه جراحي بزرگ غير ازجراحي اعصاب يا قفسه سينه طي 10 روزقبل از شروع درمان و ضربه شديد و اخير،تنگي دريچه ميترال همراه با فيبريلاسيون‌دهليزي يا ساير نشانه‌هاي ترومبوزاحتمالي در نيمه چپ قلب، رتينوپاتي‌ديابتيك، درمان با استريتو كيناز طي 5 روزتا 6 ماه قبل از شروع مجدد درمان.
2 ـ در صورت بروز خونريزي شديد،مصرف دارو بايد قطع شود و در صورت‌نياز فاكتورهاي انعقادي و داروهاي ضدانحلال فيبرين (آپروتينين يا اسيدترانكساميك) نيز تجويز شود.
3 ـ درمان با داروهاي ترومبوليتيك براي‌موارد مصرف غير از ترومبوز شريان‌كرونر حاد فقط بايد در بيمارستانهايي كه‌داراي تجهيزات و پرسنل تعليم ديده براي‌انجام اقدامات و آزمونهاي تشخيصي‌توصيه شده هستند، صورت گيرد.
4 ـ در طول درمان با اين دارو بيمار بايدكاملا بستري و تحت نظر باشد.
عوارض جانبي: عوارض جانبي اين داروعمدتا تهوع و استفراغ و خونريزي است. دردپشت نيز با مصرف اين دارو گزارش شده‌است. خونريزي معمولا به محل تزريق‌محدود مي‌شود. با وجود اين، خونريزي‌درون مغز يا از ساير محل‌ها نيز ممكن است‌بروز نمايد.
تداخل‌هاي داروئي: مصرف همزمان‌داروهاي ضد انعقاد خوراكي يا هپارين بااوروكيناز، به علت افزايش خطر خونريزي‌بطور كلي توصيه نمي‌شود. در صورت‌مصرف همزمان داروهاي ضد انحلال‌فيبرين، مانند اسيد ترانكساميك وآپروتينين با اوروكيناز، اثر ترومبوليتيك‌اين دارو و اثر ضد انحلال فيبرين از بين‌مي‌رود. مصرف داروهاي ضد درد و ضدالتهاب غيراستروئيدي، بخصوص‌ايندومتاسين و اسيداستيل ساليسيليك‌همزمان با اوروكيناز، ممكن است سبب‌افزايش خطر بروز خونريزي شديد شود.
نكات قابل توصيه: 1 ـ تكميل دوره درمان‌همراه با استراحت كامل و رعايت كليه‌دستورات پزشك، به منظور به حداقل‌رساندن خونريزي ضروري است.
2 ـ محلول تزريقي اوروكيناز بايدبلافاصله قبل از مصرف تهيه شود، زيرافرآورده فاقد هرگونه ماده محافظ است.باقيمانده مصرف نشده محلول نيز بايددور ريخته شود.
3 ـ در طول درمان با اين دارو بايد از هرگونه اقدام غير ضروري براي بيمارخودداري كرد.
مقدار مصرف:
بزرگسالان: در درمان آمبولي ريوي ياترومبوز وريدي حاد، ابتدا IU/kg 4400طي 10 دقيقه انفوزيون وريدي مي‌شود وسپس مقدار IU/kg/hr 4400 براي 12ساعت (در آمبولي ريوي) و يا 24 ـ 12ساعت (در ترومبوز وريدهاي عمقي)مصرف مي‌شود. در ترومبوز شريان‌كرونر مقدار 6000IU از طريق كاتترتزريق مي‌شود. براي تميز كردن كاتتروريدي پس از خروج كاتتر از وريد بامحلول حاوي 5000IU/ml پر مي‌شود.براي مصرف در چشم 5000IU از دارو در2 ميلي ليتر محلول كلرور سديم 0/09%تزريقي بكار مي‌رود.
كودكان: براي تميز كردن كاتتر وريدي‌پس از خارج كردن كاتتر از وريد با محلول‌حاوي 5000IU/ml پر مي‌شود.
اشكال دارويي:
For Injection : 250,000 IU, 750,000 IU
موارد مصرف: اسيد ترانكساميك درپيشگيري و درمان خونريزي ناشي ازجراحي دندان در بيماران هموفيليك (افرادي‌كه مبتلا به كمبود فاكتورهاي انعقادي VIII يا IXهستند)، مصرف مي‌شود. اين دارو براي‌توقف خونريزي ناشي از برداشت‌پروستات و همچنين در منوراژي و انژيوادم‌ارثي مصرف مي‌شود.
مكانيسم اثر: اسيد ترانكساميك بطوررقابتي فعال شدن پلاسمينوژن را مهارمي‌كند و در نتيجه تبديل پلاسمينوژن به‌پلاسمين (فيبرينوليزين) را كاهش مي‌دهد.اين دارو همچنين بطور مستقيم فعاليت‌پلاسمين را مهار مي‌نمايد، ولي مقادير زيادآن براي ايجاد اين اثر لازم است.
فارماكوكينتيك: 50 ـ 30 درصد مقدارمصرف از مجراي گوارش جذب مي‌شود.كمتر از 5 درصد دارو متابوليزه مي‌شود.نيمه عمر دارو تقريبا 2 ساعت است. زمان‌لازم براي رسيدن به اوج غلظت پلاسمايي‌از راه خوراكي تقريبا 3 ساعت است. دارواز راه فيلتراسيون گلومرولي دفع مي‌شود.بيش از 95 درصد دارو بصورت تغييرنيافته دفع مي‌شود. حداكثر تا 39 درصدمقدار مصرف خوراكي و 90 درصد مقدارمصرف تزريقي طي 24 ساعت از راه ادراردفع مي‌شود.
موارد منع مصرف: اين دارو در بيماران‌ترومبوآمبوليك نبايد مصرف شود.
هشدارها: 1 ـ اين دارو در موارد زير بايد بااحتياط مصرف شود:
بيماران مبتلا به نقص ديد رنگي، هماتوري‌شديد (در صورت احتمال انسداد ميز راه‌دارو نبايد مصرف شود) خونريزي زيرعنكبوتيه، عيب كار كليه، سابقه يا استعدادابتلا به ترومبوز
2 ـ در درمان طولاني مدت بيماران مبتلا به‌آنژيوادم ارثي، معاينه منظم چشم و انجام‌آزمونهاي كار كبد در پيگيري وضعيت‌بيمار اهميت دارند.
3 ـ اسيد ترانكساميك از راه تزريقي بايد
با سرعت حداكثر mg/min 100 تجويزشود تا از افت فشار خون جلوگيري شود.
عوارض جانبي: تهوع، استفراغ، اسهال و باتزريق سريع وريدي آن مواردي از تلوتلوخوردن گزارش شده است.
مقدار مصرف
خوراكي:
براي پيشگيري از خونريزي ناشي ازجراحي دندان، يك روز قبل از عمل،25mg/kg سه يا چهار بار در روز مصرف‌مي‌شود. پس از جراحي نيز 25mg/kg سه ياچهار بار در روز براي 10 ـ 7 روز پس ازجراحي مصرف مي‌شود. در بيماران مبتلابه عيب متوسط تا شديد كار كليه، به دليل‌خطر بروز تجمع دارو، مقادير بين 15mg/kgدو بار در روز و 7/5mg/kg يكبار در روزتوصيه مي‌شود.
تزريقي:
مقدار mg/kg 10 بلافاصله قبل از جراحي‌دندان، از راه وريدي تزريق مي‌شود. (پرمصرف خوراكي ارجحيت دارد). پس ازجراحي، در بيماراني كه قادر به مصرف‌دارو از راه خوراكي نيستند، mg/kg 10 سه‌يا چهار با در روز به مدت 8 ـ 2 روز تزريق‌وريدي مي‌شود. در بيماران مبتلا به عيب‌متوسط تا شديد كار كليه، به دليل خطربروز تجمع دارو، مقادير بين mg/kg 10دوبار در روز و mg/kg 5 يكبار در روزتوصيه مي‌شود.
اشكال دارويي:
Capsule : 250 mg
Scored Tablet : 500 mg
Injection : 250 mg/5ml
Injection : 100 mg/ml
موارد مصرف: اين دارو براي پيشگيري ازآمبولي در بيماري روماتيسمي قلب وفيبريلاسيون دهليزي، پشگيري از تشكيل‌لخته پس از نصب دريچه‌هاي مصنوعي‌قلب، پيشگيري و درمان ترومبوز وريدي وآمبولي ريوي و حملات ايسكميك گذرامصرف مي‌شود.
مكانيسم اثر: وارفارين، مانند سايرداروهاي خوراكي ضد انعقاد خون، داراي‌اثر غير مستقيم ضد انعقادي است و ازطريق مهار ساخت فاكتورهاي انعقادي II،VII، IX و X در كبد و در مسير وابسته به‌ويتامين K، اثر خود را اعمال مي‌كند.
موارد منع مصرف: اين دارو در موارد زيرنبايد مصرف شود: تهديد به سقط جنين ياسقط ناقص، آنوريسم، خونريزي فعال،خونريزي مغزي نخاعي، جراحي اخيراعصاب، جراحي اخير چشم يا سايرجراحيهاي عمده، ديسكرازي خوني،هموفيلي، تمايل به خونريزي، افزايش‌شديد و كنترل نشده فشارخون،پريكارديت و قرحه گوارشي.
هشدارها: اين دارو در موارد زير بايد بااحتياط مصرف شود:
ديابت شديد، زايمان اخير، عيب شديد كاركليه، ضربه شديد بويژه به سيستم‌اعصاب مركزي، ضايعات دستگاه تنفسي‌يا ادراري، واسكونيت شديد، كارسينوم‌احشاء، عيب شديد كار كبد يا سيروز،كمبود ويتامين C و K، بيحسي ناحيه‌اي،سوراخ كردن نخاع، آندوكارديت تحت حادباكتريايي و پلي ارتريت.
عوارض جانبي: خونريزي، حساسيت‌مفرط، بثورات جلدي، ريزش مو، اسهال،كاهش هماتوكريت، تيره شدن انگشتان،نكروز پوست، يرقان، اختلال در عملكردكبد، تهوع، استفراغ و التهاب لوزالمعده بامصرف دارو گزارش شده است.
تداخل‌هاي داروئي: مصرف همزمان‌وارفارين با داروهاي زير ممكن است اثرضد انعقادي اين دارو را افزايش دهد:آلوپورينول، آميودارون، استروئيدهاي‌آنابوليك، آندروژن‌ها، داروهاي خوراكي‌ضد ديابت (اثر داروهاي فوق نيز ممكن
است افزايش يابد)، ساليسيلات‌ها از جمله‌اسيد استيل‌ساليسيليك، برخي ازسفالوسپورين‌ها، كلرآمفنيكل، سايمتيدين،كلوفيبرات، دانازول، دكستران، دي‌پيريدامول، دي سولفيرام، اريتورمايسين،جم فيبروزيل، ايندومتاسين ايبوپروفن،مفناميك اسيد، متي مازول، مترونيدازول،ناليديكسيك اسيد، اكسي فن بوتازون، فني‌توئين (ابتدا افزايش و سپس كاهش اثر ضدانعقادي)، پروپيل تيواوراسيل، كينيدين،سولفوناميدها و هورمون‌هاي تيروئيد،همچنين مصرف همزمان داروهاي زير باوارفارين ممكن است اثر ضد انعقادي اين‌دارو را كاهش دهند:
آنتاسيدها، اسيد آسكوريك (در مقاديرزياد)، باربيتورات‌ها، كاربامازپين،كلسيترامين، داروهاي خوراكي ضدبارداري (ممكن است ار دارو افزايش ياكاهش دهند)، استروژن‌ها، گريزئوفولوين،پيريميدون، ريفامپين و ويتامين K.
نكات قابل توصيه: 1 ـ انجام آزمون زمان‌پروترومبين و مراجعه به پزشك بطورمنظم، به منظور بررسي پيشرفت درمان‌ضروري است.
2 ـ از مصرف ياقطع ساير داروها از جمله‌ساليسيلات‌ها ياساير داروهايي كه نياز به‌نسخه پزشك ندارند، بدون تجويز پزشك،بايد خوداري شود.
3 ـ در صورت بروز هرگونه علامت‌خونريزي، مراجعه به پزشك ضروري‌است.
مقدار مصرف: در بزرگسالان،10mg/dayـ15 براي 4 ـ 2 روز و سپس10mg/dayـ2 براساس نتايج آزمون‌پروترومبين مصرف مي‌شود.
اشكال دارويي:
Scored Tablet : 2.5 mg, 5 mg
این وبگاه به منظور دسترسی هر چه بیشتر به مطالب - اطلاعات و آموزش های زنان، بارداری، زایمان و تازه ترین اخبار و مقالات پزشکی-مامایی و پرستاری تاسیس شده است.